Boletus de pin (Leccinum vulpinum)

Sistematica:
  • Divisione: Basidiomycota (Basidiomycetes)
  • Suddivisione: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Classe: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Sottoclasse: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
  • Ordine: Boletales (Boletales)
  • Famiglia: Boletaceae (Boletaceae)
  • Genere: Leccinum (Obabok)
  • Type: Leccinum vulpinum (Boletus de pin)

Hà:

U boletus di pinu hà un caprettu rossu-marrone, un culore carattaristicu "crimson scuru" innaturale, chì hè soprattuttu pronunzianu in i funghi adulti. In i ghjovani specimens, u cappellu si mette nantu à u troncu "flush", cù l'età, sicuru, si apre, acquistendu una forma di cuscinu cacciatu. Cum'è cù u mudellu di basa, a dimensione di u cappellu pò esse assai grande, 8-15 cm di diametru (in un bon annu pudete truvà un cappellu più grande). A pelle hè vellutata, secca. A polpa bianca densa senza un odore è u gustu spiciali nantu à u tagliu rapidamente diventa blu, poi si negri. Una caratteristica hè chì, cum'è a varietà di quercia di boletus (Leccinum quercinum), a carne pò scurisce in i posti senza aspittà per u cut.

strato di spore:

Quandu u ghjovanu, biancu, poi grisgiu-crema, turnendu rossu quandu pressatu.

Polvere di spore:

Giallu-marrone.

Gamba:

Finu à 15 cm long, fin'à 5 cm di diametru, solidu, cilindricu, addensatu versu u fondu, biancu, qualchì volta verdu à a basa, prufonda in terra, cupertu cù scalmi fibrosi marroni longitudinali, facenu velvety à u toccu.

Prupagazioni:

Aspen boletus si trova da ghjugnu à u principiu di uttrovi in ​​boschi coniferi è misti, furmendu mycorrhiza strettamente cù u pinu. Da u fruttu soprattuttu abbundante (è pare impressiunanti) in muschi. Ci hè una larga varietà di informazioni nantu à a prevalenza di stu tipu d'infurmazioni: qualchissia dice chì Leccinum vulpinum hè assai menu cumuni di u boletus rossu (Leccinum aurantiacum), qualchissia, à u cuntrariu, crede chì ci sò ancu assai pinu. boletuses durante a stagione, solu a cullezzione ùn hè micca sempre distinta da a variità basica.

Spezie simili:

S'ellu vale a pena di cunsiderà Leccinum vulpinum (cum'è u boletus di quercia (Leccinum quercinum) è l'epinette (Leccinum peccinum) indissolubilmente liate cù questu) cum'è una spezia separata, o hè sempre una sottospecie di u boletus rossu (Leccinum aurantiacum), ci ùn hè micca cunsensu. Allora, pigliemu cum'è più interessante: cuncepemu u pinu rossu cum'è una spezia separata. In fattu, u culore rossu-marrone (apoliticu) caratteristicu, scaglie marroni nantu à a gamba, spots grisgiu scuru, chjaramente visibili quandu tagliatu, è più impurtante. , u pinu hè più cà un inseme satisfactoriu di funziunalità per discrive una spezia, è parechji fungi ùn anu mancu questu.

Comestibilità:

Iè, prubabilmente.

Lascia un Audiolibro